Paradoxaal leiderschap, juist nu!
Als er een tijd is waarin paradoxen spelen, dan is het deze tijd wel; hoe creëren we nabijheid bij werken op fysieke afstand? Hoe komen we tot waarschijnlijke businessscenario’s waar zoveel onzekerheid over de toekomst is? Hoe kunnen we onze medewerkers ondersteunen, terwijl je elkaar zo weinig ziet? Ga ik voor incrementeel veranderen of toch liever doorpakken met een heuse “paradigmashift”; houd ik zelf strak de touwtjes in handen met de zekerheid van een goed resultaat of geef ik mijn team de ruimte om te experimenteren met het risico op missers?
Dat lijken dilemma’s waar je voor het ene of voor het andere moet kiezen. Klassiek leiderschap staat vaak voor het maken van scherpe of-of-keuzes. Maar werkt dat nog wel in een tijd van steeds toenemende complexiteit en onderlinge samenhang? Of is er een weg waarbij je de schijnbare tegenstellingen juist gebruikt om vernieuwing te bewerkstelligen?
We vroegen het drs. Ivo Brughmans, expert op het gebied van paradoxaal leiderschap. Hij vertelt ons meer over de mogelijkheden die polariteiten ons kunnen bieden als we net iets verder durven te kijken dan we gewend zijn. Hoe kunnen we paradoxaliteit juist inzetten als verrijking voor onszelf?
Ivo Brughmans: ‘alle leidinggevenden, of ze nou werken in de publieke of private sector, komen paradoxen tegen in hun werk. Kies ik voor methode A of B; ga ik voor incrementeel veranderen of toch liever doorpakken met een heuse “paradigmashift”; houd ik zelf strak de touwtjes in handen met de zekerheid van een goed resultaat of geef ik mijn team de ruimte om te experimenteren met het risico op missers? Dat lijken dilemma’s waar je voor het ene of voor het andere moet kiezen. Klassiek leiderschap staat vaak voor het maken van scherpe of-of-keuzes. Maar werkt dat nog wel in een tijd van steeds toenemende complexiteit en onderlinge samenhang?’.