Naamgever

Terwijl Europa was ondergedompeld in de ‘Donkere Middeleeuwen’ bleef de wijsheid van de klassieken (Aristoteles, Galen, Hippocrates) in het Midden-Oosten, waar universiteiten bloeiden, behouden. Uiteindelijk is die kennis, op het gebied van fysica, astronomie, heelkunde, filosofie en optica, weer in de Westerse beschaving teruggekeerd.

Dat gebeurde via Spanje, waar de geschriften van Aristoteles, Hippocrates en andere ‘oude Griekse meesters’ in de Arabische bibliotheken van Cordoba, Toledo en Sevilla bewaard werden. Door de ‘Reconquista’ van Spanje (de herovering door Kruisvaarders) kwam het Westen opnieuw in contact met deze ‘verloren gegane’ werken. Op die manier kwam een belangrijk deel van de Griekse wijsheid terug in onze beschaving. Dat veroorzaakte een kennisrevolutie zonder weerga.
 De renaissance (letterlijk: de wedergeboorte van de klassieke beschaving) die van Europa een wereldmacht maakte, is zonder de ‘vertaalslag’ van mensen als de Perzische wetenschapper Avicenna, volstrekt ondenkbaar.

Ook de Italiaanse ‘homo universalis’ Leonardo da Vinci en de Italiaanse dichter Dante lieten zich door Avicenna inspireren. Het leverde Avicenna de bijnaam ‘de prins der geleerden’ op. Naast filosoof, fysicus en astronoom was Avicenna vooral ook medicus. Zijn medische encyclopedie, de Canon, is zeven eeuwen lang gebruikt als standaardwerk op Europese universiteiten. Nog steeds siert een portret van Avicenna de muren van de Geneeskunde Faculteit van de Parijse Sorbonne.

Meer achtergrondinformatie over Avicenna:

• De persoon Avicenna